Αν ο υπολογιστής σας πρόκειται να εκκινηθεί από μια συσκευή USB, αυτός είναι πιθανόν ο ευκολότερος τρόπος για την εγκατάσταση. Υποθέτοντας ότι έχετε κάνει όλες τις προετοιμασίες με βάση τα Τμήμα 3.6.2, «Επιλογή συσκευής εκκίνησης» και Τμήμα 4.3, «Προετοιμασία Αρχείων για Εκκίνηση από ένα USB Stick μνήμης», συνδέστε απλά το κλειδί USB σε κάποια από τις ελεύθερες θύρες σύνδεσης και επανεκκινήστε τον υπολογιστή. Το σύστημα θα ξεκινήσει και εκτός και αν έχετε χρησιμοποιήσει τον "ευέλικτο" τρόπο για να φτιάξετε το κλειδί και δεν το έχετε ενεργοποιήσει, θα δείτε ένα μενού εκκίνησης σε γραφικό περιβάλλον(σε υλικό που υποστηρίζει το γραφικό περιβάλλον). Εδώ μπορείτε να διαλέξετε διάφορες επιλογές του εγκαταστάτη ή απλά να πατήσετε το Enter.

Αν έχετε ένα τέτοιο σετ οπτικών δίσκων και αν το μηχάνημά σας υποστηρίζει απευθείας εκκίνηση από αυτά, τότε είστε εντάξει! Απλά ρυθμίστε το σύστημά σας για εκκίνηση από έναν οπτικό δίσκο, όπως περιγράφεται στην ενότητα Τμήμα 3.6.2, «Επιλογή συσκευής εκκίνησης», εισάγετε τον δίσκο σας στη συσκευή, επανεκκινήστε και προχωρήστε στο επόμενο κεφάλαιο.

Σημειώστε ότι συγκεκριμένοι οπτικοί δίσκοι πιθανόν να απαιτούν συγκεκριμένους οδηγούς και έτσι να μην είναι προσβάσιμες στα πρώτα στάδια της εγκατάστασης. Αν συμβεί λοιπόν ο συνηθισμένος τρόπος εκκίνησης από έναν οπτικό δίσκο να μην δουλέψει για το σύστημά σας, ξαναεπισκεφθείτε το κεφάλαιο αυτό και διαβάστε για πιθανούς εναλλακτικούς πυρήνες και μεθόδους εγκατάστασης που ίσως δουλέψουν στην περίπτωσή σας.

Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να εκκινήσετε από τον οπτικό δίσκο, έχετε τη δυνατότητα ίσως να εγκαταστήσετε μέρη του Debian συστήματος και οποιαδήποτε πακέτα θέλετε από έναν τέτοιο δίσκο. Απλά εκκινήστε χρησιμοποιώντας ένα άλλο μέσο και όταν έρθει η στιγμή για να εγκαταστήσετε το λειτουργικό σύστημα, το βασικό σύστημα και οποιαδήποτε επιπλέον πακέτα, υποδείξετε στο σύστημα εγκατάστασης να χρησιμοποιήσει τον οδηγό του οπτικού δίσκου.

Αν έχετε προβλήματα κατά την εκκίνηση, δείτε το Τμήμα 5.4, «Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης ».

Για να ξεκινήσετε τον εγκαταστάτη από τον σκληρό δίσκο θα πρέπει πρώτα να κατεβάσετε και να τοποθετήσετε τα απαραίτητα αρχεία όπως περιγράφεται στην ενότητα Τμήμα 4.4, «Προετοιμασία των αρχείων για Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο».

Για το GRUB2, θα χρειαστεί να ρυθμίσετε δύο βασικών στοιχεία στο αρχείο /boot/grub/grub.cfg:

Μια ρύθμιση για τον εγκαταστάτη θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα:

menuentry 'New Install' {
insmod part_msdos
insmod ext2
set root='(hd0,msdos1)'
linux /boot/newinstall/vmlinuz
initrd /boot/newinstall/initrd.gz
}

H εκκίνηση από το δίκτυο προαπαιτεί ότι διαθέτετε μια δικτυακή σύνδεση και έναν δικτυακό TFTP server εκκίνησης (και πιθανόν επίσης έναν εξυπηρετητή DHCP, RARP, ή BOOTP για αυτόματη ρύθμιση του δικτύου).

Η ρύθμιση από την πλευρά του εξυπηρετητή για την υποστήριξη της δικτυακής εκκίνησης περιγράφεται στο Τμήμα 4.5, «Προετοιμασία Αρχείων για δικτυακή εκκίνηση με TFTP».

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να κάνετε μια εκκίνηση με TFTP στην αρχιτεκτονική i386.

Όταν ξεκινήσει ο εγκαταστάτης, θα πρέπει να εμφανιστεί μια φιλική οθόνη σε γραφικό περιβάλλον που θα δείχνει το λογότυπο του Debian και ένα μενού:

Debian GNU/Linux installer boot menu

Graphical install
Install
Advanced options                            >
Accessible dark contrast installer menu     >
Help
Install with speech synthesis

	Σημείωση
	Η εικόνα του γραφικού εγκαταστάτη θα φαίνεται ελαφρά διαφορετική ανάλογα με τον τρόπο που έγινε η εκκίνησγ του υπολογιστή σας (BIOS or UEFI), αλλά θα εμφανιστούν οι ίδιες επιλογές.

Με βάση τη μέθοδο εγκατάστασης που χρησιμοποιείτε, η επιλογή «Εγκατάσταση σε γραφικό περιβάλλον» μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Εικόνες δύο αρχιτεκτονικών έχουν επιπρόσθετα και μια 64-μπιτη εκδοχή για κάθε επιλογή εγκατάστασης, διπλασιάζοντας σχεδόν τον αριθμό των επιλογών.

Για μια συνηθισμένη εγκατάσταση, επιλέξτε είτε «Γραφική εγκατάσταση» είτε «Εγκατάσταση» από το μενού — χρησιμοποιώντας είτε τα βέλη από το πληκτρολόγιό σας είτε πληκτρολογώντας το πρώτο από τα (τονισμένα) γράμματα, — και πατήστε το Enter για να εκκινήσετε τον εγκαταστάτη. Η επιλογή «Γραφική εγκατάσταση» είναι προεπιλεγμένη.

Η επιλογή «Προχωρημένες επιλογές» παρέχει πρόσβαση σε ένα δεύτερο μενού επιτρέπει την εκκίνηση του εγκαταστάτη σε κατάσταση "ειδικού", σε κατάσταση "διάσωσης" και σε αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις.

Αν επιθυμείτε ή χρειάζεστε να προσθέσετε οποιεσδήποτε παραμέτρους είτε για τον εγκαταστάτη είτε για τον πυρήνα, πατήστε το Tab (εκκίνηση σε BIOS), ή e και το down arrow τρεις φορές και στη συνέχεια το end (εκκίνηση σε UEFI).Αυτό θα εμφανίσει την εντολή εκκίνησης για το επιλεγμένο στοιχείο από το μενού και θα σας επιτρέψει να το επεξεργαστείτε ώστε να ταιριάζει στις ανάγκες σας. Σημειώστε ότι η διάταξη του πληκτρολογίου σ' αυτό το σημείο είναι ακόμα η QWERTY.Οι οθόνες βοήθειας (δείτε στη συνέχεια) παραθέτουν μερικές συνηθισμένες δυνατές επιλογές. Πατήστε το Enter (εκκίνηση σε BIOS) ή το F10 (εκκίνηση σε UEFI) για να εκκινήσετε τον εγκαταστάτη με τις δικές σας επιλογές· πατώντας το Esc θα επιστρέψετε στο μενού εκκίνησης και θα αναιρέσετε όποιες αλλαγές έχετε κάνει.

Το να επιλέξετε «Βοήθεια» από το μενού θα έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση της πρώτης οθόνης βοήθειας που σας δίνει μια εποπτεία όλων των διαθέσιμων οθονών βοήθειας. Για να επιστρέψετε στο μενού εκκίνησης μετά την εμφάνιση της οθόνης βοήθειας, τυπώστε «menu» στο προτρεπτικό εκκίνησης και πατήστε Enter. Όλες οι οθόνες βοήθειας έχουν ένα προτρεπτικό εκκίνησης στο οποίο μπορείτε να πληκτρολογήσετε την εντολή εκκίνησης:

Press F1 for the help index, or ENTER to boot:

Σε αυτό το προτρεπτικό βοήθειας μπορείτε απλά να πατήσετε το Enter για να ξεκινήσετε τον εγκαταστάτη με τις προκαθορισμένες επιλογές ή να εισάγετε μια συγκεκριμένη εντολή εκκίνησης και, προαιρετικά, παραμέτρους εκκίνησης. Ένας αριθμός τέτοιων παραμέτρων που μπορεί να σας είναι χρήσιμες μπορούν να βρεθούν στις διάφορες οθόνες βοήθειας. Αν όντως προσθέσετε οποιεσδήποτε παραμέτρους στην γραμμή εντολών εκκίνησης, βεβαιωθείτε ότι πληκτρολογείτε πρώτα τη μέθοδο εκκίνησης (η προεπιλεγμένη είναι install) και ένα κενό διάστημα πριν από την πρώτη παράμετρο (πχ. install fb=false).

Σημείωση

Στο σημείο αυτό υποτίθεται ότι το πληκτρολόγιο έχει την προκαθορισμένη διάταξη Αμερικανικών Αγγλικών. Αυτό σημαινει ότι αν το πληκτρολόγιό σας έχει μια διαφορετική (συγκεκριμένη για την γλώσσα σας) διάταξη, οι χαρακτήρες που θα εμφανίζονται στην οθόνη σας πιθανόν να διαφέρουν από αυτό που θα περιμένατε καθώς πληκτρολογείτε κάποιες παραμέτρους. Η Wikipedia έχει ένα σχήμα της διάταξης US του πληκτρολογίου στον σύνδεσμο schema of the US keyboard layout που μπορεί να χρησιμεύσει σαν αναφορά για την εύρεση των σωστών χαρακτήρων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

Σημείωση

Αν χρησιμοποιείτε ένα σύστημα του οποίου τι BIOS έχει ρυθμιστεί ώστε να χρησιμοποιεί μια σειριακή κονσόλα, πιθανά να μην μπορείτε να δείτε την αρχική γραφική οθόνη κατά την εκκίνηση του εγκαταστάτη. Πιθανόν να μην δείτε ούτε το μενού εκκίνησης. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν κάνετε την εγκατάσταση του συστήματος μέσω κάποιας συσκευής απομακρυσμένης διαχείρισης που παρέχει μόνο ένα κειμενικό interface στην κονσόλα VGA. Παραδείγματα τέτοιων συσκευών περιλαμβάνουν την κονσόλα κειμένου του «integrated Lights Out» (iLO) της Compaq και το «Integrated Remote Assistant» (IRA) της HP. Για να παρακάμψετε την οθόνη εκκίνησης του γραφικού περιβάλλοντος μπορείτε είτε να πατήσετε το Esc ώστε να πάρετε ένα προτρεπτικό εκκίνησης κειμένου ή (επίσης χωρίς να φαίνεται στην οθόνη) να πατήσετε το «H» και στη συνέχεια το Enter για να επιλέξετε την «Help» όπως περιγράφηκε προηγουμένως. Μετά από αυτό ό,τι πληκτρολογείτε θα εμφανίζεται στο προτρεπτικό. Για να αποτρέψετε την χρήση του framebuffer από τον εγκαταστάτη για το υπόλοιπο της εγκατάστασης, θα πρέπει επίσης να προσθέσετε την παράμετρο vga=normal fb=false στο προτρεπτικό εκκίνησης, όπως περιγράφεται στο κείμενο βοήθειας.

Η εκδοχή με γραφικό περιβάλλον του εγκαταστάτη είναι διαθέσιμη για έναν περιορισμένο αριθμό αρχιτεκτονικών, συμπεριλαμβανομένης της 64-bit PC. Η λειτουργικότητα του γραφικού εγκαταστάτη είναι ουσιαστικά η ίδια με αυτήν του εγκαταστάτη που βασίζεται σε κείμενο, αφού χρησιμοποιεί βασικά τα ίδια προγράμματα,αλλά με ένα διαφορετικό frontend.

Αν και η λειτουργικότητά του είναι ταυτόσημη, ο γραφικός εγκαταστάτης έχει μερικά ακόμα σημαντικά πλεονεκτήματα. Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι υποστηρίζει περισσότερες γλώσσες, συγκεκριμένα εκείνες ποθ χρησιμοποιούν ένα σύνολο χαρακτήρων που δεν μπορεί να εμφανιστεί με το βασισμένο σε κείμενο frontend «newt». Έχει επίσης μερικά πλεονεκτήματα όσον αφορά τη χρηστικόττηα όπως η επιλογή της χρήσης ενός ποντικιού ενώ μερικές φορές αρκετές ερωτήσεις μπορούν να εμφανιστούν σε μια και μόνο οθόνη.

Ο γραφικός εγκαταστάτης είναι διαθέσιμος σε όλες τις εικόνες CD/DVD όπως και με τη μέθοδο εγκατάστασης που χρησιμοποιεί μέσα σε σκληρό δίσκο (hd-media). Για να εκκινήσετε τον γραφικό εγκαταστάτη απλά διαλέξτε την σχετική επιλογή από το μενού εκκίνησης. Οι καταστάσεις "έμπειρου χρήστη" και "διάσωσης" μπορούν να επιλεγούν από το μενού «Προχωρημένες επιλογές». Οι προηγουμένως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι εκκίνησης installgui, expertgui και rescuegui μπορούν ακόμα να χρησιμοποιηθούν από το προτρεπτικό εκκίνησης που εμφανίζεται αφού επιλέξετε «Βοήθεια» στο μενού εκκίνησης.

Όπως ακριβώς και με τον κειμενικό εγκαταστάτη, είναι δυνατόν να προσθέσετε παραμέτρους εκκίνησης όταν ξεκινάτε τον γραφικό εγκαταστάτη.

Σημείωση

Ο γραφικός εγκαταστάτης απαιτεί σημαντικά περισσότερη μνήμη για να τρέξει από τον κειμενικό εγκαταστάτη: 810MB. Αν δεν είναι διαθέσιμη η απαραίτητη μνήμη, θα περάσει αυτόματα στο κειμενικό «newt» frontend. Αν το μέγεθος της μνήμης στο σύστημά σας είναι μικρότερο από το ελάχιστο 780MB, ο γραφικός εγκαταστάτης ίσως δεν μπορέσει να ξεκινήσει καν ενώ ο κειμενικός εγκαταστάτης μπορεί να εξακολουθείτε να δουλεύει. Η χρήση του κειμενικού εγκαταστάτη συνίσταται για συστήματα που διαθέτουν λίγη μνήμη.